بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

آشنايي ما با پديده هاي مدرن غربي با نهضت مشروطه هم زمان بود. اسب و درشكه را كنار گذاشتيم و سوار ماشين شديم؛ قبا و آرخالق را دورانداختيم و كت و شلوار پوشيديم؛ مكتب خانه ها را بستيم و مدرسه هاي جديد راه انداختيم؛ زيلو و مخده را رد كرديم و به جايش مبل و كاناپه گذاشتيم؛ اشكنه و كله جوش و بزباش و قليه را رها كرديم و رفتيم سراغ ماكاروني و پيتزا و لازانيا. خلاصه، شديم آدم امروزي. اما به نظر مي رسد كه در بيشتر اين موارد به سطح و قالب بيشتر توجه كرديم تا به عمق و محتوا.
يكي از مظاهر تمدن غربي دانشگاه هاي مدرن بود كه آن را نيز، همراه با بقيه ملزومات آكادميك، گرفتيم. به سبك غربي، دانشكده ها و موسساتي درون آنها تشكيل داديم. دانستيم كه دانشگاه فقط محل درس دادن و درس خواندن نيست، محل بحث و جدل نيز هست. با خبر شديم در دانشگاه هاي اروپا و آمريكا دانشجويان و استادان، از يك يا چند دانشگاه، دور هم مي نشينند و درباره موضوعي واحد بحث مي كنند و يا نوشته هاي خود را براي ديگران مي خوانند و به نظرها و انتقادات شنوندگان توجه مي كنند. اين محافل شكل اوليه همان چيزي بود كه بعدها به صورت سمينار، سمپوزيوم، كنفرانس، و كنگره درآمد.
مقاله هايي كه در اين گونه مجالس آكادميك عرضه مي شد با مقالاتي كه، پيش از آن، در روزنامه ها و مجله ها انتشار مي يافت تفاوت داشت. ماهيت علمي موضوعات و استفاده از روش هاي علمي براي توضيح و تحليل آنها، به تدريج، واژگان و، مهم تر از آن، گفتمان متفاوتي براي اين مقالات ايجاد كرد. مقالاتي كه قبلا در روزنامه ها و مجله هاي غيردانشگاهي منتشر مي شد، از چند نظر، با مقالات دانشگاهي تفاوت داشت: موضوع عام تري داشتند؛ زبانشان غيرتخصصي و ساده بود؛ با مثال هاي بيشتري همراه بودند؛ و، بر خلاف مقاله هاي دانشگاهي، ملزم به رعايت ساختار ثابتي براي عرضه نبودند.

 نسخه قابل چاپ