بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

نظريه تکثرگرايي ديني که مدعي تساوي اديان و مذاهب در حقانيت و تساوي دينداران در امکان نجات و رستگاري است، داراي رويکردها و تقريرهاي متفاوتي مي باشد. مهم ترين رويکرد، ديدگاهي است که سعي دارد اين تئوري را از نگرشي خاص به وحي استخراج نمايد. اين نگرش، همان تجربي انگاري يا تجربه ديني تلقي کردن وحي است. مقاله حاضر ضمن بيان تئوري هاي بديل نظريه تجربه ديني در خصوص ماهيت وحي و نشان دادن برآيند آنها در نظريه تکثرگرايي ديني، به بررسي امکان يا عدم امکان انتاج اين نظريه از آنها مي پردازد. اين مقاله درصدد اثبات اين فرض است که نظريه تکثرگرايي ديني نه تنها ازطريق رويکرد تجربي نسبت به وحي، بلکه به کمک هيچ تلقي ديگري درباره وحي نيز قابل توجيه نيست.

 نسخه قابل چاپ