بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

از راهکارهاي مهم در فرايند اجتهاد و استنباط احکام شرعي، تنقيح مناط است. با اعمال اين شيوه مي توان، به ملاک حکم دست يافت و به آن قطع پيدا نمود و از اين رو بر خلاف قياس مستنبط العله، مورد قبول فقيهان شيعه است.
کساني که از تجربه کافي در استنباط احکام شرعي و نيز از ملکه اجتهاد برخوردارند، مي توانند با الغاي خصوصيت به شيوه سبر و تقسيم، به اين کار اقدام نمايند.
در اين مقاله، کوشش شده است با ارايه تعريف واضحي از تنقيح مناط قطعي، ويژگيها و مکانيسم آن رويکردهاي فقيهان امامي در برابر آن تبيين شود و وجوه تمايز آن با نهادهاي مشابه اصولي که دستاوردي جز ظن و گمان بي اعتبار به بار نمي آورند، معلوم گردد.

 نسخه قابل چاپ