پاسخ به:بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی
پنج شنبه 31 فروردین 1391 8:19 AM
: آينه معرفت بهار 1387; -(14):105-122. |
معرفي اومانيسم در انديشه مارسيليو فيچينو |
مسگري احمدعلي اكبر,سليماني معصومه |
در مقاله حاضر مباني اومانيستي آرا مارسيليو فيچينو، فيلسوف فلورانسي عصر رنسانس، مورد پژوهش، تحليل و بررسي قرار مي گيرد. آموزش و مطالعه زبان و ادبيات كلاسيك و ترجمه متون بسياري از دو زبان لاتين و يوناني، سبك نوشتاري سليس و روان و الگو قرار دادن نويسندگان كلاسيكي همچون سنكا در تاليف آثاري از قبيل مجموعه نامه ها، علاقه به شعر و جايگاه ويژه شعرا و انسان محوري از جمله مواردي است كه با توجه به آن فيچينو را بايد در رده اومانيست ها جاي داد. از نظر فيچينو، انسان به دو لحاظ از جايگاه برتري نسبت به ساير موجودات برخوردار است: (1 به لحاظ وجودي و (2 به لحاظ معرفت شناختي. در اين مقاله سعي بر اين است برتري انسان از هر دو منظر مورد بحث و بررسي قرار گيرد. در خلال تحليل اين مباني، تبيين موارد حاكي از تاثيرپذيري فيچينو از مكتب ها و نحله هاي فكري قديم و اديان اسرارآميز از مسايل ديگري است كه شايان ذكر مي باشد. |
كليد واژه: رنسانس (Renaissance)، اديان اسرارآميز (Mystery Religions)، نفس (anima)، شناخت روحاني و عرفاني (gnosis)، عقل (intellect)، ميل طبيعي (appetites naturalis) |
نسخه قابل چاپ |