بانک مقالات الهیات و معارف اسلامی

مكانيك گاليله اي حداقل از دو جهت داراي اهميت است:‌ فيزيك را از طبيعيات قديم جدا مي كند و روشي نو در علم تجربي نوين به ارمغان مي آورد. در واقع نقطه عطفي در سير تاريخ علوم است، كه با چرخشي فلسفي در مباني فكري آن دوران ميسر مي گردد؛ به گونه اي كه بتوان از حركت شناسي خاصي تحت عنوان حركت شناسي گاليله اي نام برد. آنچه در اين مقاله آمده است، در باب پاسخ به اين پرسش است كه آيا در بستر پارادايم فلسفه اسلامي، مكانيك گاليله اي و يا شبه گاليله اي مي توانست شكل گيرد؟ در اين مقاله نشان داده شده است كه پديد آمدن مكانيك گاليله اي عناصر و اصولي ضروري را در حركت شناسي مي طلبد كه حركت شناسي در فلسفه اسلامي گرچه فاقد همه اين شرايط و اصول نظري و مفهومي موردنياز بوده است؛ در عين حال، مواردي در حركت شناسي فيلسوفان مسلمان وجود دارد كه مي توانست لااقل بستر مناسبي براي شكل گيري گونه اي مكانيك شبه گاليله اي - هم ارز تجربي با آن - ايجاد نمايد؛ هر چند موانعي جدي از جمله كلي ديدن حركت،‌انگيزه هاي كلامي و الهياتي طبيعت شناسي در فلسفه اسلامي، عدم باور به رياضياتي ديدن و رياضياتي نمودن طبيعت نزد فيلسوفان مسلمان و مواردي ديگر از جمله زبان توصيف آنان، در مسير تحقق اين گونه مكانيكي وجود مي داشتند.

 نسخه قابل چاپ