بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

اين تحقيق تحت عنوان بررسي عوامل و انگيزه فرار متهمين از دست مامورين و راه هاي پيشگيري از آن در سطح استان تهران و مقايسه آن در نيمه اول سال ها 1384 و 1385 صورت گرفته است. تا با استفاده از فرضيه هاي تحقيق، عوامل موثر در فرار متهمين از دست مامورين مورد بررسي قرار گرفته و راه هاي مناسب براي کاهش اين پديده ارايه گردد. نوع تحقيق پيمايشي بوده و پس از مشخص شدن جامعه آماري و جمعيت نمونه با استفاده از تکنيک پرسشنامه و مطالعه شکست هاي حادث شده به جمع آوري اطلاعات پرداخته شده است. انتخاب اين روش به اين دليل صورت گرفته که جامعه آماري، کارشناسان، برخي از روساي کوپ استان، مسوولين شعبات آگاهي، مسوولين بازداشتگاه ها، مامورين بدرقه که دقيقا از اوضاع و احوال و چگونگي فرار متهمين آگاه مي باشند صورت گرفته است. نتايج حاصله از اين تحقيق نشان مي دهد که از هشت شاخص اصلي و 44 عامل اشاره شده در پرسشنامه پژوهشي، بيشترين عوامل موثر در فرار متهمين عبارتند از: 1- فرار متهمين بيشتر به دليل عدم حراست درست توسط مسوول بازداشتگاه است 2- فرار متهمين بيشتر به دليل نداشتن يک محوطه حراست شده است 3- فرار متهمين بيشتر به دليل نداشتن يک بازداشتگاه مناسب است 4- نداشتن تجهيزات کافي توسط مامورين بدرقه در فرار متهمين موثر است 5- عدم اهتمام مامورين بدرقه در نگهداري متهمين 6- جابه جايي متهم در خودروهاي روباز 7- اطلاع بستگاه از جابه جايي متهم 8- بازکردن دستبند متهم در حين بدرقه 9- ملاقات متهم در حين بدرقه با دوستان و بستگان 10 نبود يک همکار مناسب براي نگهداري متهم در دادسرا و ... 11- ضعف آموزش مامورين بدرقه 12- استفاده صرف از پرسنل وظيفه براي بدرقه متهمين 13- آگاهي متهمين از ضعف هاي موجود در تشکيلات 14- ورود اشيا ممنوعه به بازداشتگاه. کمترين عوامل موثر در فرار متهمين شامل: 1- متهمين بيشتر با ايجاد مشاجره و درگيري ساختگي فرار مي کنند 2- متهمين بيشتر با تباني مامورين بدرقه فرار مي کنند.

 نسخه قابل چاپ