بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

پس از شکست سياست اصلاح و درمان بزهکاران، ديدگاه تازه اي متولد شد که با نگاه مديريتي خود، تمامي عرصه هاي سياست جنايي را تحت الشعاع قرار داد. اين سياست جنايي، در نقطه مقابل سياست جنايي پيشين، درصدد کاهش و کنترل خطر بزهکاري است. پيشگيري وضعي از بزه نيز در اين رويکرد، به عنوان عمده ترين ابزار جرم شناختي، حضور خود را به اثبات رسانده است. اين نوع پيشگيري، از پيشرفت روزافزون فناوري ها، به ويژه فناوري اطلاعات و ارتباطات (ICT)، تاثير گرفته است و در واقع با به کارگيري اين فناوري، به شيوه اي نوين و البته در جهت سياست جنايي خطر مدار درصدد کاهش و کنترل بزهکاري برآمده است. اين مطالعه به روش اسنادي و با اشاره به برخي تجارب موجود، به بررسي نقش فناوري اطلاعات و ارتباطات در مديريت خطر جرم پرداخته است. پرسش اساسي اين پژوهش آن است که ICT چه نقشي در مديريت خطر جرم دارد و به صورت خاص، پيشگيري وضعي چگونه به وسيله ICT مي تواند به مديريت خطر جرم کمک کند. يافته هاي اين تحقيق حاکي از آن است که فناوري اطلاعات و ارتباطات از طريق شناسايي موقعيت هاي داراي خطر بزهکاري، مصون سازي آماج هاي جرم و مناطق پرخطر، تقويت نظارت و رويت پذيري و بالا بردن هزينه ارتکاب جرم به واسطه افزايش احتمال شناسايي و دستگيري مرتکب، به پيشگيري وضعي کمک و خطر ارتکاب جرم را مديريت مي کند.