بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

در اين پژوهش از طرح تجربي اندازه گيري هاي مكرر با گروه مقايسه، با انتخاب تصادفي و جايگزيني تصادفي استفاده شد. هدف از اجراي آن بررسي اثربخشي زوج درماني سيستمي - رفتاري بر كاركرد خانواده و افزايش اعتماد به نفس زنان متاهل مبتلا به اختلال افسرده خويي بود. نمونه مورد پژوهش از بين 78 زن متاهل مبتلا به اختلال افسرده خويي كه به بعضي از مراكز روان پزشكي و مشاوره اي شهر تهران مراجعه كرده بودند، 39 زوج واجد شرايط ورود به طرح بودند كه از بين آنها 20 زوج به صورت تصادفي انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه زوج درماني و دارو درماني قرار گرفتند. زوج هاي گروه زوج درماني در 10 جلسه هفتگي زوج درماني سيستمي - رفتاري شركت كردند. زن هاي گروه دارو درماني از داروهاي ضد افسردگي تجويز شده توسط روان پزشكان استفاده كردند. ابزار پژوهش شامل ابزار سنجش خانواده مك مستر و مقياس اعتماد بهنفس روزنبرگ بود كه زن هاي دو گروه آنها را قبل از شروع درمان و در مقاطع مورد نظر (قبل از جلسه ششم، بعد از جلسه دهم و دو ماه پس از درمان) تكميل كردند. هم چنين از پرسشنامه هاي افسردگي بك و وضعيت زناشويي گلومبرك راست جهت گزينش نهايي آزمودني ها استفاده شد. كاربرد تحليل واريانس با اندازه هاي تكرار شده نشان داد كه زوج درماني در مقايسه با دارو درماني به طور معناداري باعث كارآمدتر شدن كاركرد خانواده و افزايش اعتماد به نفس زنان مبتلا به اختلال افسرده خويي است. در نتيجه به نظر مي رسد زوج درماني سيستمي - رفتاري روش مداخله موثري جهت كارآمدتر كردن كاركرد خانواده و افزايش اعتماد به نفس زنان افسرده باشد.

 نسخه قابل چاپ