بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

اين پژوهش با بهره گيري از مباني نظري نظريه دلبستگي، به جهت تعيين و تبيين يكي از عوامل احتمالي موثر در شكل دهي تحول دلبستگي طرح شده است. منابع داده هاي موجود، پرسشنامه هوش هيجاني بار- آن و فرايند موقعيت ناآشنا هستند. صد تن از مادران كودكان يك ساله، به منظور تفكيك مادران به دو گروه مادران كودكان ايمن و مادران كودكان ناايمن، همراه با فرزندان شان در فرايند موقعيت ناآشنا شركت جسته، به پرسشنامه بار- آن پاسخ دادند. نتايج مبين سه نكته اصلي است: 1) هوشبهر هيجاني مادران كودكان ايمن بيش از گروه مادران كودكان ناايمن است. 2) در ميان مولفه ها، مولفه روابط بين فردي تفاوت ميانگين بيشتري را نشان داده است 3) در ميان خرده مولفه ها: همدلي، خودآگاهي هيجاني، آزمون واقعيت، شادكامي و تحمل فشار تفاوت بيشتري را در ميان دو گروه مادران به نمايش گذارده است. در اين ميان تنها تفاوت ميانگين هاي دو گروه درخرده مولفه انعطاف پذيري مويد فرض پژوهش نيست. به اين ترتيب توانايي مادر در شناخت نيازهاي دلبستگي كودك، مسووليت پذيري، همدلي و سازگاري او با اين نيازها و نيز توانايي او در جهت شناخت هيجان هاي خويشتن، مهار و جهت دهي مناسب به اين هيجان ها و استفاده از توانايي هاي ذكر شده در جهت تحمل فشارهاي وارده از سوي مادر در شكل گيري و تحول نظام دلبستگي كودك موثر مي باشد.

 نسخه قابل چاپ