بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

اين پژوهش به منظور بررسي اثربخشي مداخله آموزش روان شناختي خانواده بر كاهش ابراز هيجان در خانواده هاي بيماران مبتلا به اختلالات شديد روان پزشكي انجام شد. گروه نمونه، شامل خانواده هاي 30 نفر از بيماران مبتلا به اختلالات شديد روان پزشكي بودند كه به صورت نمونه گيري در دسترس از دو بيمارستان در شهر تهران انتخاب، و با روش غيرتصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند.
آزمودني ها پرسشنامه سوالات خانواده (FQ) را تكميل نمودند و سپس مداخله آموزش روان شناختي خانواده در مورد گروه آزمايش به اجرا در آمد، در حالي كه گروه كنترل درمان خاصي را دريافت نكرد. نتايج بدست آمده نشان داد در حالي كه آموزش روان شناختي خانواده كاهش معناداري را در مولفه نظرات انتقادي ايجاد كرده است، اما مولفه درگيري عاطفي شديد تغيير معناداري را نشان نداده است. در تبيين نتايج فوق اين نكته مورد توجه قرار گرفته است كه با توجه به نتايج پژوهش ها و محتواي مولفه ها، نظرات انتقادي حساسيت كمتري براي پيش بيني عود دارد. از سوي ديگر با توجه به اين كه برنامه هاي آموزشي مداخلات خانواده عموما با هدف كاهش عود بيماري تدوين شده اند، به طور طبيعي در اين گونه مداخلات صرفا مولفه هاي موثر در اين زمينه مورد توجه قرار مي گيرند. بنابراين مولفه درگيري عاطفي شديد شايد نقش پررنگي در اين مداخله هاي آموزشي به خود اختصاص ندهد. علاوه بر اين با توجه به ماهيت فرهنگي اين مولفه، به نظر مي رسد تغيير آن مستلزم صرف زمان بيشتر و مداخله هاي عميق تري باشد.

 نسخه قابل چاپ