بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف از مطالعه حاضر تعيين تاثير نوع سبک والديني در پيش بيني ميزان استعداد اعتياد فرزندان است. به اين منظور پژوهش حاضر قصد دارد بررسي كند، آيا سبك هاي والديني مختلف به شكل دهي استعداد متفاوت براي اعتياد در فرزندان مي انجامد؟ شرکت کنندگان در پژوهش 304 نفر از دانشجويان دختر و پسر مجرد دانشگاه آزاد اسلامي خوي بودند که دامنه سني بين 19 تا 26 سال داشتند و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه استعداد اعتياد- ويراست دانشجويان ASQ-SV و پرسشنامه سبك هاي والديني PSQ بود. داده هاي حاصل از شرکت کنندگان در پژوهش به وسيله رگرسيون چندمتغيري و ضريب همبستگي تفکيکي تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان دادند، سبک والديني مقتدر پدر و مادر رابطه منفي و معناداري با استعداد اعتياد فرزندان دارد و پيش بيني کننده معکوس و معنادار آن است. سبک والديني مستبد پدر و مادر رابطه مثبت و معناداري با استعداد اعتياد فرزندان دارد و پيش بيني کننده مستقيم و معنادار آن است. سبک والديني بي اعتناي پدر و مادر رابطه مثبت و معناداري با استعداد اعتياد فرزندان دارد. سبك والديني بي اعتناي مادر پيش بيني کننده مستقيم و معنادار آن است اما سبک والديني بي اعتناي پدر پيش بيني کننده معنادار آن نيست. سبک والديني آزادگذار پدر و مادر رابطه معناداري با استعداد اعتياد فرزندان ندارد. پژوهش حاضر سبك والديني مقتدر را به عنوان كارآمدترين سبك از نظر كاهش استعداد اعتياد و سبك هاي والديني بي اعتنا و مستبد را به عنوان سبك هاي ناكارآمد از نظر افزايش استعداد اعتياد در فرزندان معرفي مي نمايد و آموزش به والدين را در اين زمينه جزء اهداف اصلي برنامه هاي كاهش تقاضاي مصرف مواد مي داند.

 نسخه قابل چاپ