بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف اصلي اين پژوهش، مطالعه رابطه سبک هاي فرزندپروري اقتداري، آمرانه و سهل گير والدين با ابعاد کمال گرايي خودمحور، ديگرمحور و جامعه محور فرزندان در نمونه اي از خانواده هاي ايراني است. سيصد و چهل و دو دانش آموز (184 دختر، 158 پسر) مشغول به تحصيل در پايه هاي اول تا سوم دبيرستان هاي مناطق 8، 10، 11 و 19 شهر تهران در سال 1388 همراه با والدين شان (342 پدر، 342 مادر)، در اين پژوهش شرکت کردند.
دانش آموزان مقياس کمال گرايي چندبعدي تهران TMPS)؛ بشارت، 1386) و والدين پرسشنامه اقتدار والدين (PAQ؛ بوري، 1991) را تکميل کردند. براي تحليل داده هاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان استفاده شد. نتايج پژوهش نشان دادند که سبک فرزندپروري آمرانه پدر با کمال گرايي خودمحور (P?0.05، r=0.110)، ديگر محور (P?0.01، r=0.145) و جامعه محور فرزندان (P?0.01، r=0.228) رابطه دارد، هم چنين سبک اقتداري مادر، کمال گرايي ديگرمحور فرزندان را پيش بيني مي کند (P?0.027، b=0.125). در تبيين يافته هاي پژوهش مي توان گفت خانواده هاي داراي سبک فرزند پروري آمرانه فرزندان را براي عملکرد کامل تشويق مي کنند و نسبت به شکست هاي آن ها با نااميدي، اضطراب و بي قراري واکنش نشان مي دهند، در نتيجه فرزندان نيز از هر اشتباهي ترسيده و سعي مي کنند با کمال گرا بودن از اشتباه و شکست دوري کنند.

 نسخه قابل چاپ