بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

هدف تحقيق حاضر تعيين رابطه عملکرد خانواده اصلي و کيفيت زندگي است. روش تحقيق از نوع توصيفي است. نمونه مورد مطالعه شامل 317 دانشجو که به روش نمونه گيري خوشه اي از بين کليه دانشجويان انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه ابزار سنجش خانواده (FAD) و پرسشنامه کيفيت زندگي (SF-36) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها نيز از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان دادند که بين اختلال در عملکرد خانواده و کيفيت زندگي دانشجويان رابطه معکوس وجود دارد (r=-0.381).
بين اختلال در هر يک از ابعاد عملکرد خانواده (عملکرد کلي، حل مشکل، ارتباط، نقش ها، همراهي عاطفي، کنترل رفتار و آميزش عاطفي) و کيفيت زندگي دانشجويان رابطه معکوس وجود دارد (r به ترتيب 0.369-، 0.272-، 0.251-، 0.32-، 0.247-، 0.328-، -0.29).
به منظور پيش بيني کيفيت زندگي از روي ابعاد عملکرد خانواده از تحليل رگرسيون گام با گام استفاده شد که نتيجه نشان داد حدود 14 درصد از تغييرات کيفيت زندگي در دانشجويان را ابعاد عملکرد کلي و کنترل رفتار تبيين مي کنند. براي ارتقاي کيفيت زندگي دانشجويان مي توان عملکرد خانواده آن ها را از طريق برنامه هاي آموزشي و مشاوره اي بهبود بخشيد.

 نسخه قابل چاپ