بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

الگويابي ابزار پايش عملکرد و پويش «بهترين عملکرد» از طريق يادگيري از ديگران است. در مقاله حاضر براي الگويابي ميان پروژه هاي تحقيق و توسعه، مدل جديدي با عنوان الگويابي مجازي (VBM) به کمک تحليل پوششي داده ها ارايه شده است. از مزيت هاي اين مدل، تعريف نشانگرهاي ستانده بر اساس مراحل تحقيق و توسعه و رفع مشکل ناهمگوني ستانده هاي تحقيقاتي است. مدل پيشنهادي با استفاده از نشانگرهاي نهاده - ستانده 30 پروژه تحقيق و توسعه گروه هاي پژوهشي الكترونيك سازمان پژوهشهاي علمي و صنعتي ايران بطور تجربي مورد آزمون قرار گرفته است. نتايج مطالعه مويد آن است كه براي تشخيص بهترين عملکرد، بايستي معيار كارايي توام با معيار اثر بخشي به کار گرفته شوند. بر اساس مدل VBM،17 درصد از پروژه ها مرجع براي ديگر پروژه ها تشخيص داده شدند. از ويژگي هاي برجسته پروژه هاي مرجع، برنامه ريزي موثر نيروي انساني و همچنين انجام بازاريابي براي واگذاري نتايج تحقيقات بوده است. استفاده از الگويابي مجازي مي تواند به ارتقاي چشمگير سطح كارايي پروژه هاي تحقيق و توسعه گردد.

 نسخه قابل چاپ