بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي صفات شخصيتي و سيستم هاي بازداري/ فعال سازي رفتاري در سه گروه بيماران اسكيزوفرن، دوقطبي و افراد بهنجار بود.
روش: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- مقايسه اي است. 90 نفر شامل 30 بيمار اسكيزوفرن (14 زن و 16 مرد)، 30 بيمار دوقطبي (14 زن و 16 مرد) و 30 نفر افراد بهنجار (14 زن، 16 مرد) با روش نمونه گيري در دسترس در آن شركت داشتند. براي جمع آوري داده هاي پژوهش از دو ابزار مقياس سيستم هاي بازداري/ فعال سازي رفتاري (كارور و وايت) و نسخه اصلاح شده پرسشنامه شخصيتي آيزنك (EPQ-R) استفاده شد.
يافته ها: پژوهش حاضر بيانگر تفاوت معنادار در روان رنجوري (N)، برون گرايي (E) و روان پريشي (P) بين نمونه هاي پژوهش بود (P=0.001). همچنين تفاوت معناداري در سيستم بازداري رفتاري (BIS)، سيستم فعال سازي رفتاري (BAS) و زير مقياس هاي سيستم فعال سازي رفتاري (BAS) يعني سائق (D) جستجوي سرگرمي (F) و پاسخدهي به پاداش (R) وجود داشت.
نتيجه گيري: سطوح افراطي (چه بالا و چه پايين) صفات شخصيتي روان رنجوري (N)، برون گرايي (E) و روان پريشي (P) و حساسيت BAS، BIS تمايل به رابطه با نشانه هاي آسيب شناختي دارند. به ويژه ترکيب حساسيت BAS،BIS  با گونه خاصي از آسيب شناسي رابطه دارد.

 نسخه قابل چاپ