پاسخ به:بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 4:50 PM
5 : روابط خارجي پاييز 1388; 1(3):119-138. |
جهاني شدن و منطقه گرايي: انفکاک يا هم گرايي؟ |
موسوي سيدمحمدعلي* |
* دانشكده مطالعات جهان، دانشگاه تهران |
جهاني شدن تاثير عميقي در اقتصاد سياسي کشورها و افزايش تجارت بين الملل داشته است. از سوي ديگر منطقه گرايي نوين در طي دو دهه گذشته در نقاط مختلف جهان به روندي رو به رشد تبديل شده که منجر به فزوني تجارت بين کشورهاي عضو و روان سازي جريانات مالي انساني در درون منطقه شده است. اين امر به عنوان گامي در مسير تقويت جهاني شدن تلقي مي گردد. اما براي عده اي، اين رويکرد از يک سو موجب کاهش تجارت بين منطقه اي و کاهش فرايندهاي اقتصادي جهاني و از سوي ديگر باعث تشديد زيان براي ديگر مناطق و کشورها شده است. بر اين اساس منطقه گرايي مانعي در مقابل جهاني شدن تلقي مي شود. اين مقاله بر آن است تا نشان دهد منطقه گرايي نوين به رغم افت و خيزهاي آن نه تنها مانعي در مسير جهاني شدن نيست بلکه از يک سو نقشه راه جهت ورود به فرايندهاي جهاني شدن مي باشد و از سوي ديگر ساز و کاري اساسي جهت هدايت و تسريع روند جهاني شدن است. هنگامي که نظام جهاني با بحران هاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي روبه رو مي شود اتحاديه هاي منطقه اي براي حمايت از اعضاي خود تا حدودي درون گرا و حمايت گرا مي شوند اما در مسير خروج نظام بين المللي از بحران، آنها نيز هم گرايي جهاني خود را تشديد مي کنند. |
كليد واژه: منطقه گرايي، جهاني شدن، تجارت، حمايت گرايي، اتحاديه اوپايي، امريکا، آ.سه.آن |
![]() |
نسخه قابل چاپ |