بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

با توجه به اهميت مديريت روستايي در تحقق اهداف توسعه روستايي، و با در نظر گرفتن اينكه توسعه پايدار در شرايط فعلي جهان بر اساس دانايي ‌محوري است، مديريت توسعه پايدار روستايي ايران نيز بايد به دانايي ‌محوري تكيه و تاكيد كند. دهياران چونان بازوي اجرايي شوراها و دولت در امور روستاها هستند، بر همين اساس هدف مطالعه حاضر بررسي ميزان بهره‌ برداري از فناوري اطلاعات در مديريت روستاهاي ايران و مشخص ساختن تاثير عوامل جغرافيايي و ويژگي ‌هاي شخصي دهياران بر اين استفاده است. روش تحقيق تحليلي - توصيفي بوده و اطلاعات مورد نياز به روش اسنادي و ميداني جمع ‌آوري شده ‌اند. بر اساس چارچوب نظري تحقيق نيز ابزار پرسشنامه ‌ها براي جمع ‌آوري اطلاعات ميداني به كار رفته است. براي اين منظور، 16 دهيار روستاهاي داراي دهياري شهرستان گلوگاه و 33 دهيار روستاهاي داراي دهياري شهرستان بهشهر از استان مازندران، پرسشنامه ‌ها را تكميل كردند. تحليل‌ هاي آماري نتايج به دست آمده حاكي از آن ‌اند كه بين دهياران منطقه مورد مطالعه از نظر استفاده از فناوري اطلاعات در سطح اطمينان 95 درصد و در سطح معناداري 0.532 تفاوت معناداري وجود دارد؛ اما بين دهياران دو شهرستان گلوگاه و بهشهر از اين نظر تفاوت معناداري از نظر آماري به چشم نمي‌ خورد. به علاوه، نتايج تحقيق نشان از آن داشت كه بين ميزان استفاده از فناوري اطلاعات و تحصيلات دهياران در سطح اطمينان 95 درصد و در سطح معناداري 0.017 تفاوت معناداري وجود دارد. اما بين ميزان استفاده دهياران از فناوري اطلاعات و متغيرهايي جغرافيايي مورد مطالعه در اين تحقيق - شامل ميزان فاصله از مركز شهرستان و استان، نوع راه ارتباطي، وضعيت توپوگرافي و سطح امكانات روستا - هيچ‌ گونه تفاوت معناداري از نظر آماري ديده نمي ‌شود.

 نسخه قابل چاپ