بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

سازوکار ارزشيابي وسيله اي است که بدون استفاده از آن، فعاليت هاي آموزشي صرفا «رها کردن تير در تاريکي» خواهد بود؛ در واقع، استفاده از آن، آگاهي از کژي ها، کاستي ها و نواقص نظام را به دنبال خواهد داشت. اين سازوکار به دو صورت دروني و بروني انجام مي گيرد. اين تحقيق، از نوع کاربردي و روش تحقيق آن توصيفي ـ تحليلي است و هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزيابي دروني و بروني درون ـ دانشگاهي گروه آموزشي فلسفه تعليم و تربيت دانشگاه تهران است. در انجام آن، از ابزارهاي کمي (پرسشنامه) و کيفي (مصاحبه و مشاهده) بهره گرفته شده است. جامعه مورد مطالعه شامل پنج زيرجامعه: مديران گروه (فعلي و قبلي)، اعضاي هيات علمي (5 عضو)، دانشجويان (24 دانشجوي کارشناسي ارشد و 11 دانشجوي دکترا)، دانش-آموختگان (24 دانش آموخته با مدرک کارشناسي ارشد و 16 دانش آموخته با مدرک دکترا) و کارفرمايان (25 کارفرما) است که با توجه به کوچک بودن جامعه مورد مطالعه و براي بررسي عميق آن، سرشماري کامل انجام گرفته است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد، ميزان مطلوبيت عوامل شش گانه مورد ارزيابي در هر دو مرحله با يکديگر مطابقت دارند؛ بنابراين، ارزيابي بروني درون ـ دانشگاهي، نتايج ارزيابي دروني را تاييد مي کند.

 نسخه قابل چاپ