بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

مفهوم سازمان يادگيرنده و يادگيري سازماني در سال هاي اخير توجه پژوهشگران و مديران بسياري از سازمان ها به ويژه سيستم هاي آموزشي را به خود معطوف نموده و ايجاد سازمان يادگيرنده يکي از آرمان هاي سيستم آموزش شده است. از اين نظر، حرکت دانشگاههاي کشور به سمت تبديل شدن به سازمانهاي يادگيرنده از اهميت خاصي برخوردار است. در همين ارتباط، پژوهش حاضر در زمينه تعيين ميزان استفاده از مولفه هاي سازمان يادگيرنده در دانشگاه دولتي شهرکرد و دانشگاه آزاد اسلامي شهرکرد بر اساس پنج مولفه قابليت هاي فردي، الگوهاي ذهني، آرمان مشترک، يادگيري تيمي و تفکر سيستمي صورت گرفت. روش اين پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي بود که نمونه اي 200 نفره به شيوه تصادفي ساده از بين مديران، اعضاي هيات علمي و کارکنان دو دانشگاه مذکور انتخاب گرديد. ابزار اندازه گيري را پرسشنامه 40 سوالي تشکيل مي داد که پايايي آن از فرمول آلفاي کرونباخ برابر 0.85 حاصل گرديد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t تک متغيره، تحليل واريانس، آزمون شفه و t هتلينگ استفاده شد. نتايج حاکي از آن بود که ميزان استفاده از«قابليتهاي فردي» در دانشگاه آزاد بيش از سطح متوسط و در دانشگاه دولتي در سطح متوسط قرار داشت. ميزان استفاده از «الگوهاي ذهني» در هر دو دانشگاه آزاد و دولتي کمتر از سطح متوسط و ميزان استفاده از «آرمان مشترک»،«يادگيري تيمي» و «تفکر سيستمي» در دانشگاه آزاد بيش از سطح متوسط و در دانشگاه دولتي کمتر از سطح متوسط برآورد گرديد. مقايسه ويژگيهاي جمعيت شناختي نشان داد که تفاوت معناداري از نظر ميزان استفاده از مولفه هاي سازمان يادگيرنده بين افراد بر حسب جنسيت در هر دو دانشگاه وجود نداشت. ولي ميزان استفاده از الگوهاي ذهني در دانشگاه دولتي در بين اعضاي هيات علمي بيشتر از کارمندان و همچنين ميزان استفاده از قابليتهاي فردي در بين مديران و اعضاي هيات علمي بيشتر از کارمندان بود.

 نسخه قابل چاپ