بانک مقالات قرآنی

مراجعه به معهودات عرب عصر نزول و تفسير آيات قرآن بر پايه آنها، پرده از مراد الهي در آيات مجمل بر مي دارد. يکي از آن آيات، آيه 19 سوره الرحمن است که در اين مقاله، از آن به آيه «مرج البحرين» تعبير مي شود. در اين آيه و آيات مشابه، از دو دريايي سخن رفته است که به هم تلاقي مي کنند، اما بر هم غلبه پيدا نمي کنند. يکي از آنها شيرين و گوارا (فرات) و ديگري شور و تلخ است و از آنها مرواريد و مرجان استخراج مي شود و در آن کشتي راني صورت مي گيرد. در اين آيات، خطاب به عرب عصر نزول گفته شده است که شما از اين دريا، حليه (مروايد و مرجان) و گوشت تازه (ماهي) استخراج مي کنيد و در آن به کشتي راني براي کسب روزي مي پردازيد. تنها درياي شيريني که در جزيره العرب به صورت دايمي به دريا مي ريزد، درياي اروند (شط العرب) است که از به هم پيوستن دو رود دجله و فرات و سپس کارون تشکيل مي شود و در کرانه بصره به خليج فارس مي ريزد. از صدر اسلام نام «بحرين» بر منطقه بصره تا عمان اطلاق مي شده است. مجمع الجزاير بحرين مرجاني و مرواريد بحرين معروف است. مرجان هم واژه اي فارسي است. اين قرائن در کنار هم مويد اين است که مراد از «بحرين» ياد شده در آيات قرآن همين منطقه است.

 نسخه قابل چاپ