پاسخ به:بانک مقالات قرآنی
چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 4:29 PM
6 : علوم حديث تابستان 1387; 13(2 (48)):129-154. |
جامعه آرماني در کلام حضرت فاطمه زهرا (س) |
رياحي زمين زهرا* |
* دانشگاه شيراز |
اصطلاح يوتوپيا (Utopia) معادل آرمان شهر يا به تعبير برخي نويسندگان «خوبستان»، نخستين بار توسط تامس مور، نويسنده و فيلسوف شهير انگليسي، در فاصله سال هاي 1515 و 1516 ميلادي ساخته و به کار گرفته شد و به جامعه اي اطلاق گرديد که اصول و مباني آن بر پايه نظامي عقلاني و آرمان خواهانه استوار بود. اگرچه اين واژه محصول قرن شانزدهم است، اما خاستگاه زماني انديشه آرمان شهري و مدينه فاضله پنج قرن قبل از ميلاد است. افلاطون، متفکر يوناني، در کتاب جمهور خود، اولين کسي است که اين چنين جامعه ايده آلي را به تصوير کشيده است. آنچه در اثر افلاطون بيش از همه جلوه مي کند، مساله عدل و عدالت محوري جامعه خيالي اوست که در راس آن، پادشاه - فيلسوف قرار دارد و تقريبا در تمامي ده بخش کتاب به چشم مي خورد. پس از افلاطون، انديشمندان ملل مختلف به گونه اي گرايش به شهر آرماني را در آثار و نوشته هاي خود نشان دادند و توصيفات متعددي از ويژگي هاي آن بيان کردند. در ميان فلاسفه ايراني، فارابي در کتاب آراي اهل مدينه فاضله، شهر خيالي روحاني خود را با تاکيد بر اصول فلسفي مطرح کرد و پس از او، حکيم اشراقي، شيخ شهاب الدين سهروردي - که ديد فلسفي او همسو با تفکر فلسفي اشراقي افلاطون بود - با خلق اصطلاح «ناکجا آباد»، تصويري از دنياي مطلوب خود به دست داد. |
كليد واژه: حضرت فاطمه (س)، جامعه آرماني، رهبر، قانون، جامعه غير آرماني |
نسخه قابل چاپ |