مقالات همايش ملي جنگل هاي زاگرس مركزي، قابليتها و تنگناها

به منظور مديريت پايدار اکوسيستم هاي جنگلي، به شاخص هايي نياز است که بتوانند با صرف کمترين هزينه و زمان اطلاعات کافي را در رابطه با وضعيت فعلي ساختار جنگل، تغييرات ايجاد شده بر اثر فعاليت هاي انساني و همچنين تکامل طبيعي ارائه دهند. در اين تحقيق سعي شده است به معرفي يک مجموعه اي از شاخص هاي مبتني بر نزديکترين همسايه پرداخته شود. اين شاخص ها با عملکردي شبيه به ساختار ملکول هاي شيميايي به بررسي تنوع موقعيت مکاني، تنوع آميختگي و تنوع ابعاد درختان مي پردازند. استفاده از اين شاخص ها به علت در برداشتن مزايايي از جمله آساني محاسبه، ارزان بودن، صحت بالا و همچنين انعطاف بالا در انتخاب تعداد درختان همسايه، در جنگل هاي زاگرس توصيه مي شود.