مقالات همايش سراسري كله باد

ترکه مير آزاد بخت از شاعران نامي کرد (متکلم به گويش لکي) در قرن دوازدهم و سيزدهم هجري قمري بوده است. از او اشعاري به کردي گوراني به جاي مانده و از آن جايي که اين سروده ها سرشار از مضامين عرفاني و مدح حضرت امير (ع) و نيز پند و اندرز است، پيوسته مورد توجه ادب دوستان عرصه فرهنگ و ادب کردي و به تبع، ادبيات اين مرز و بوم بوده است. برخي از پژوهشگران ترکه مير را لر و برخي ديگر کرد دانسته اند؛ در اين مقاله سعي نگارنده بر آن است تا ابتدا پيرامون زندگي شاعر اطلاعاتي به دست دهد؛ سپس با بررسي واژگان اورامي در سروده هاي او، گويش تکلم و نيز زبان شعري سروده هايش را بررسي نمايد. در نهايت تاثير آيات و احاديث در بخشي از مناجات نامه شاعر از پيش چشم مي گذرد.