مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

ناحيه مورد مطالعه در 18 كيلومتري جنوب غربي شهرستان كيوي (استان اردبيل) واقع شده ا ست. واحدهاي سنگي منطقه متنوع بوده و عبارتند از: توف هاي سفيد رنگ، گدازه هاي آندزيتي و توفهاي ريوليتي تا ريو داسيتي مي باشد. قديمي ترين واحدهاي موجود سنگهاي قبل از كرتاسه مي باشد و جديدترين آن مربوط به كواترنر و عهد حاضر است. اين منطقه از نظر متالوژني، در تقسيم بندي نبوي (1355) در زون البرز و آذربايجان قرار گرفته است. گسل اصلي اين منطقه گسله فيروزآباد مجدر است كه داراي راستاي شمال - شمال خاوري و جنوب - جنوب باختري مي باشد و پس از آن فراواني گسله هاي با راستاي شمالي - جنوبي زياد مي باشد. به دليل عملكرد كششي گسلهاي منطقه و حضور توده هاي نفوذي، بستر مناسبي را جهت كاني سازي در منطقه فراهم نموده است. مطالعات انجام شده نشانگراين مطلب است كه روند آلتراسيونهاي كائولينيتي همراه با رگه هاي سيليسي و نيز پروپيليتيك در منطقه همراستا با گسل هاي شمالشرق - جنوب غرب مي باشند. لذا گسلهاي با اين روند ميتوانند به عنوان گسلهاي كنترل كننده محلولهاي هيدروترمالي حاوي كاني سازي مورد توجه بيشتري قرار گيرند. تعداد 159 نمونه از برگه 1:50000 زرج آباد برداشته شده و آناليز ژئوشيميايي برروي 22 عنصر در اين منطقه صورت گرفته كه نتايج حاصل از آناليز بيانگر آنومال بودن طلا بوده و با عناصر نقره، آرسنيك، آنتيموان و سرب همبستگي نشان مي دهد. نهايتا با توجه به كليه اطلاعات زمين شناسي و ژئوشيمي آبراهه اي نقاط اميد بخش در منطقه براي ادامه اكتشافات معرفي گرديد.