مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

در كشورهاي در حال توسعه بيكاري به ميزان زيادي ديده مي شود و انسان ها براي زنده ماندن به ميزان زيادي به محيط زيست خود وابسته هستند. به علاوه، استفاده ناپايدار و بيش از اندازه منابع سرزمين نه تنها باعث كاهش تنوع زيستي مي شود، بلكه در نتيجه آن اكوسيستم ها تخريب و يا تضعيف شده و از كاركرد آنها به عنوان عامل اصلي خدمات محيط زيست كاسته خواهد شد..(Rhett Smart et al. 2005)
فرايند حفاظت بر پايه روابط همكارانه و موثر با جوامع براي دست يافتن به حفاظت منطقي در راستاي توسعه پايدار قرار دارد.
اين مقاله سعي دارد كه با معرفي شيوه هاي مبتني بر كاركرد اكولوژيك و زمين شناختي در تنظيم رابطه فقر جوامع محلي اين نقطه نظر را بسط دهد كه اغلب مناطق حفاظت شده با اقتصاد ناحيه اي مناطق در هم آميخته اند و از اين رو در معاش و از طرفي در فرصتهاي اشتغال و توليد جوامع محلي دخالت دارند. تاكيد بيش از حد توان بوم شناختي بر توسعه كه خود مي تواند در سازوكاري ديگر فقر جوامع محلي را گسترش مي دهد، نه تنها مناطق وسيعي از اراضي واقع در خارج از مناطق حفاظت شده را دچار سير قهقرايي و تخريب مي كند، بلكه مناطق حفاظت شده كه داراي ويژگي ها و كاركردهاي اكولوژيكي مهمي هستند را نيز تحت فشار و در معرض آسيب قرار مي دهد.
وضعيت كنوني تالاب شادگان نمونه بارزي از اثرگذاري اقدامات انساني در درون و بيرون از محدوده هاي حفاظت شده است و نشان مي دهد كه با وجود اقدامات سختگيرانه حفاظتي در محدوده پناهگاهها و مناطق حفاظت شده، بازهم شاهد تخريب روزافزون آن هستيم. حال آنكه اقدامات بشري مي توانند موجب انحطاط بوم شناختي تالاب شود و راه حل را بايد در حل مشكلات معيشتي مردم وابسته به مناطق حفاظت شده جستجو نمود.