مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

در اين مقاله ابتدا يك پشت بند سد بتني پشت بند داربا دال تخت جهت تحليل الاستيك در نرم افزار تجاري ANSYS 5.4 مدل شده و با استفاده از برنامه بهينه سازي سازي DOT، و بكارگيري يكي از روشهاي مستقيم اين برنامه به نام «جهت مفيد و قابل قبول» (UFD)، بهينه سازي دقيق آن انجام شده است. با تركيب دو برنامه تحليل و بهينه سازي متغيرهاي طراحي كه از نوع پيوسته بوده اند، تعيين شدند. روش طراحي اوليه دراين پشت بند، تئوري ستون واحد و بر طبق ضوابط USBR انجام گرفته است و قيدهاي طراحي شامل قيدهاي تنش، تغيير مكان، پايداري در برابر واژگوني، پايداري در برابر لغزش و پايداري در برابر كمانش مي باشد. از آنجا كه استفاده از يك روش تحليل دقيق، در سازه هاي پيوسته اي مانند سدها كه داراي تنوع زياد و پراكندگي تنش ها و نيروها در قسمتهاي مختلف مي باشند مستلزم صرف وقت و هزينه زيادي است، لذا از يك روش تقريبي به نام روش تركيبي مرتبه دو (HQA) كه مبتني بر سري تيلور است، جهت تقريب سازي تحليل پشت بند استفاده شده است. در پايان نتايج حاصل از بهينه سازي دقيق و تقريبي مقايسه شدند كه نتايج مطلوبي بدست آمده و نشان مي دهد كه تقريب سازي تنش ها و جابجايي ها با روشHQA  در بهينه سازي سدها عملكرد مناسبي را دارا مي باشد.