مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

چرخه بازيافت مواد چرخه اي بسيار طولاني و هزينه بر است و در اين ميان بازيافت پلاستيك با توجه به زياد بودن هزينه بهره برداري و ساير هزينه هاي ساليانه نسبت به سود حاصل از فروش محصول بازيافتي به نام گرانول توجيه اقتصادي مناسبي ندارد. در عين حال با توجه به افزايش جمعيت و به تبع آن افزايش ميزان توليد زباله هاي پلاستيكي بازيابي اين بخش از پسماندها نيز ضرورتي انكارناپذير است. در اين تحقيق پيشنهاد شده است كه با يك بازيافت اوليه به صورت، خرد كردن آنها توسط آسياب به صورت رشته هاي 12 الي 20 ميلي متري، زباله ها قابليت استفاده به عنوان يك ماده افزودني در بتن را دارند. تحقيقات انجام شده در اين مورد نشان مي دهد كه مي توان تا 10 درصد از انواع پلاستيك ها را در بتن استفاده كرد در حالي كه تاثيرات منفي استفاده از اين درصد پلاستيك، بر روي خواص مختلف بتن قابل اغماض است.