مقالات زمين شناسي كاربردي و محيط زيست

آبشكن ها سازه هايي هستند كه اغلب به صورت عمود بر مسير جريان رودخانه از كناره به سمت داخل رودخانه ساخته مي شوند. وظيفه اصلي اين سازه ها حفاظت از كناره هاي رودخانه است. يكي از روشهاي جلوگيري از فرسايش، تثبيت سواحل است و به دو روش مستقيم و غيرمستقيم تقسيم ميشوند. در روش مستقيم از سازه تثبيت كننده به طور مستقيم و به شكل پوشش بدنه بر روي ساحل استفاده ميكنند و در روش غيرمستقيم؛ تثبيت رودخانه ها، توسط احداث سازه هاي عرضي يا آبشكن كه اپيهم ناميده ميشود؛ در طول ساحل فرسايش پذير انجام مي گيرد. در اين سازه ها سرعت آب هنگام برخورد با اپيها كم شده و جريان پس از چرخش به آبشكن بعدي برخورد ميكند و بدينوسيله نيروي فرسايش آب مستهلك ميشود، از طرفي به علت كم شدن سرعت آب، رسوبات حل شده توسط رودخانه بين هر جفت از اپيها تهنشين شده و به مرور زمان فواصل بين اپيها با اين رسوبات پر ميشود. آب شكن هاي متمايل به پايين دست؛ جريان را به سمت خود جذب و حفره آب شستگي در مقايسه با آب شكن متمايل به بالادست، به ساحل نزديكتر است. در اين مقاله سعي بر آن است تا با تشريح روند تخريب و فرسايش در رودخانه، راه هاي مختلف حفاظت از سواحل رودخانه تبيين و در ادامه به تشريح مسايل مربوط به آبشكن، پرداخته ميشود.