مقالات روشهاي پيشگيري از اتلاف منابع ملي

رشد فزاينده آلاينده هاي زيست محيطي در اثر مصرف بي رويه انرژي و منابع طبيعي سبب بروز پيامدهاي ناگوار گشته است. آلودگي هوا، منابع آب، خطر انقراض بسياري از گونه هاي حيات وحش، بر هم خوردن توازن زندگي موجودات زنده، تهديد سلامتي انسان و بروز بسياري از بيماريهاي خطرناك، سبب شده است كه كنترل مصرف انرژي و بهبود وضعيت محيط زيست آلوده، به عنوان چالشهاي حايز اهميتي در پيش روي محققين قرار گيرد. در همين راستا، زيست درماني خاك يا آب آلوده در سالهاي اخير به عنوان روش موثر براي پاكسازي مناطق آلوده، به خصوص مناطق آلوده به آلاينده هاي نفتي شناخته شده است. با به كار گيري اين فرايند، مي توان آبهاي زيرزميني و خاك آلوده را به طور موثري بازيافت نمود و به محيط زيست باز گرداند. در اين پژوهش، اراضي پالايشگاه شيراز به عنوان مطالعه موضوعي مورد بررسي قرار گرفته است. در ابتدا با انجام آزمايش TOC از نمونه هاي آبهاي زيرزميني، ميزان آلودگي نقاط مختلف اين اراضي تعيين شد و آزمايش GC/MS نيز براي شناسايي نوع آلاينده ها انجام گرفت. به منظور بررسي امكان پذيري فرايند زيست درماني انتخاب شده، تاثير عوامل مختلف بر اين فرايند با استفاده از روش تاگوچي مورد بررسي قرار گرفت. در نهايت، با حصول به مقادير بهينه پارامترها در مقياس نيمه صنعتي، عمليات پاكسازي انجام پذيرفت.