مقالات روشهاي پيشگيري از اتلاف منابع ملي

در قرآن مجيد سه واژه آمده كه بيانگر سه خصلت زشت و مبغوض نزد خداوند است. 1- اتراف 2- اسراف 3- تبذير اتراف به معناي زندگي بر مبناي اصل التذاذ و خوش گذراني و غفلت از هدف داري دستگاه آفرينش و جايگاه انسان در جهان است و اسراف به معناي مصرف بي رويه و يا به تعبير ديگر مصرف غير منطقي از منابع طبيعي است و تبذير به معناي تلف كردن و تضيع منابع است. قرآن معاندين مترفين را رسولان الهي معرفي مي كند، و در مورد مسرفين مي فرمايد: انالله لا يحب المسرفين و نسبت به اهل تبذير مي فرمايد: ان المبذرين كانوا اخوان الشياطين، يعني آنان برادران شياطين اند.
واژه اسراف كاربرد فراواني در بين مردم دارد و همه مصارف بيش از حد را شامل مي شود. دايره اي وسيع دارد كه از دور ريختن اضافي يك غذا تا هدردادن منابع عظيم را شامل مي شود. استقصا همه موارد نيز غيرممكن است در اين فصل تنها پاره اي موارد ذكر مي گردد اين يك اصل كلي است كه هر زياده روي در مصرف اسراف است چنانچه علي (ع) مي فرمايد:
«كلما زاد علي الاقتصاد اسراف» «هر چه از حد ميانه روي بگذرد اسراف است».