مقالات روشهاي پيشگيري از اتلاف منابع ملي

شبكه اينترنت جزاير اطلاعاتي را به همراه مردمي كه در اينترانت هاي همكار و در عرض اينترنت جهاني در جستجوي اطلاعات آن جزاير هستند، به آساني و به طور موثر به يكديگر مرتبط مي سازد. اشتراك اطلاعات بدون ملاحظه محل فيزيكي آنها اشكال جديد تلاش هاي اجتماعي و همکاري هاي مجازي را ارتقا داده است. يك محيط بزرگ مجازي، سازماني است كه به محل هاي جغرافيايي خاص و عضو بودن در يك سازمان محدود نمي گردد، بلکه بوسيله همكاري هاي گسترده در ميان گروهي از افراد كه در سايت هاي توزيع شده جزاير اطلاعاتي اينترنت پراكنده اند، شكل مي گيرد. اين افراد مي توانند بخش هايي از متفقين ساخت پروژه و يا حتي افرادي باشند كه به طور مستقل و خارج از هر گونه ارتباط محيطي با يکديگر كار مي نمايند.
در چنين محيطي ساخت و نگاهداري محصولات اطلاعاتي پيچيده مانند توليد نرم افزار، طراحي محصولات، نگارش كتاب بوسيله دهها مولف، نگارش مقاله بوسيله چندين مولف، مبارزات تبليغاتي، تهيه مستندات فني و غيره مي تواند با کاهش هزينه زمان و فارغ از موانع اداري، سازماني و مکاني انجام شود. لوازمي كه حداقل براي تشكيل يك محيط بزرگ مجازي نياز هستند، يك هدف و فضاي اطلاعاتي مشترك، ابزار همكاري و مردمي كه مي خواهند كار را به اشتراك بگذارند، مي باشند. شبکه اينترنت يك حداقلي را براي تاسيس چنين محيطي فراهم مي سازد. اين حداقل، مكانيزم هايي براي خواندن از فضاي اطلاعاتي مشترك و پشتيباني همكاري از طريق پست الكترونيكي است. بنابراين شبکه اينترنت شالوده مورد نياز را براي يك محيط بزرگ مجازي دارد. هدف اين مقاله مشخص كردن جنبه هايي از کار است كه براي بهبود و توصيه راه هاي خاص تحقق يك محيط بزرگ همکاري مجازي لازم است در اين شبکه منظور شود تا هزينه هاي ساخت پروژه هاي گروهي کاهش يابد و موانع اداري، سازماني و جغرافيايي مانع تحقق آن نشود.