مقالات ديرينه شناسي ايران

سازند ايلام در جنوب غرب خرم آباد به ضخامت 204 متر عمدتا از تناوب هاي يكنواخت سنگ آهك در طي يك رسوب گذاري پيوسته در زمان تورونين مياني تا كامپانين پيشين تشكيل شده است. اين سازند در برش مورد مطالعه با مرزي تدريجي بر روي سازند سورگاه قرار گرفته و توسط سازند گورپي نيز با مرزي تدريجي و پيوسته پوشيده شده است. در مطالعات حاضر 9 جنس، 30 گونه و 2 بايوزون از فرامينيفرهاي پلانکتون تشخيص داده شد. سازند ايلام در برش مورد مطالعه از يك رخساره شيلي و سه ميكروفاسيس كربناته به نام هاي مادستون، وكستون و پكستون داراي روزن بران شناور ساخته شده است. رخساره شيلي و ميكروفاسيس هاي نام برده در بخش عميق درياي باز ساخته شده اند به گونه اي كه شيل در شرايط آرام محيطي نهشته شده است و انرژي محيطي از ميكرو فاسيس با بافت مادستون به سوي ميكرو فاسيس هاي با بافت هاي وكستون و پكستون افزايش يافته است. با توجه به اينكه ميكروفاسيس هاي وابسته به بخش هاي كم عمق فلات قاره مانند سد، تالاب و پهنه هاي جزر و مدي در برش مورد مطالعه شناسايي نشده اند بنابراين ناحيه مورد مطالعه عميق ترين بخش حوضه رسوبي در زمان تورونين مياني- كامپانين پيشين بوده است.