«پنج» چیزی که در وبلاگ نوشتن باید از آن پرهیز کنید!

سید کمال‌الدین دعائی

1. هیچ‌گاه به هنگام عصبانیت بر روی بلاگ‌تان مطلبی پست نکنید. وبلاگ مجرای خوبی برای آزاد کردن هیجانات و احساسات‌تان است، اما یادداشتی که همراه با تلخی، عصبانیت و کراهت است، بیش از آن‌که باعث خوشی شود آزار می‌رساند. بلاگ‌ها حافظهٔ طولانی‌مدت دارند؛ احساسات امروز شما ممکن است پس از گذشت زمان به شکل کامل عوض شود. این پست را به تعویق بیاندازید و بگذارید یادداشت‌های قوی تا زمانی که هیجان‌شان فروکش نکرده، در بخش «پیش‌نویس» باقی بمانند. هنگامی که آرامش یافتید، نگاهی دیگر به یادداشت خود بیاندازید و تصمیم بگیرید که باید منتشر شود، تعدیل شود یا حذف شود.

2. هیچ‌گاه به کارفرمای خود نگویید که یک وبلاگ دارید. شما می‌توانید دربارهٔ مهارت‌های وبلاگ‌نویسی خود جار بزنید و نمونه‌های موفقیت‌آمیز خود را به همه نشان دهید، اما بهتر است که هرکاری برای حفظ آدرس اینترنتی خود از چشم آن‌ها انجام دهید. مثال‌های فراوانی از بعضی رؤسا مشاهده شده است که از محتویات بلاگ یک شخص علیه او استفاده کرده‌اند. این کار، می‌تواند منجر به این اتهام شود که شما در ساعات کاری شرکت، کار دیگری انجام می‌دهید. بهتر است که زندگی شخصی و زندگی کاری خود را در این مورد جدا از هم نگه دارید.

3. هیچ‌گاه محتوای قوی و جذاب را در روز پنج‌شنبه، جمعه، و یا یک روز قبل از تعطیلی منتشر نکنید. بسیاری از بلاگ‌ها در این ایام دچار افت ترافیک می‌شوند و یک رکود بازدید‌کننده می‌تواند درخشندگی یک وبلاگ معتبر را زائل کند. سعی کنید بیشتر حجم محتوای خود را در روزهای شنبه یا یک‌شنبه و در ساعات معمول اداری منتشر کنید.

4. هیچ‌گاه فراموش نکنید که هر یادداشت وبلاگ‌تان، حتما دارای یک لینک ارجاع‌دهنده به صفحه‌ٔ اصلی وبلاگ باشد. این روش، که با یک اشتراک رایگان Google Alerts هم‌راه می‌شود، به شما کمک می‌کند که دزدهایی که محتوای شما را به نام خود منتشر می‌کنند، تعقیب کنید.

5. هیچ‌گاه از پرسیدن نترسید... در هیچ موردی! اگر نپرسید، دریافت نخواهید کرد. فرقی نمی‌کند که از مخاطبان‌تان درباره‌ٔ ابراز احساسات در شبکه‌های مجازی بپرسید یا دربارهٔ خروج از یک شرکت مشورت بگیرید. پرسیدن، حداقل فایده‌اش این است که شما را در معرض بحث قرار می‌دهد.