مقالات كشاورزي، محور رشد و توسعه

شواهد موجود نشان مي دهد که نظم طبيعي اکوسيستم ها بر اثر تداخلات متعدد به هم خورده و کاهش تنوع زيستي در برخي از اين اکوسيستم ها منجر به کاهش ظرفيت هاي زيست محيطي شده است. لذا مطالعه موضوع تنوع براي ارزيابي چگونگي کارکرد اکوسيستم ها و با توجه به نقشي که در سيستم ايفا مي نمايد از اهميت قابل توجهي برخوردار است. تنوع زياد در يک منطقه به معناي زنجيره تغذيه دراز و فراواني انواع همزيستي مي باشد که به واسطه آن نوسان هاي جامعه کم شده و بر ثبات آن ها افزوده مي گردد. اين ويژگي در اکوسيستم هاي طبيعي در اشکوب هاي مختلف نسبت به اکوسيستم هاي مصنوعي به طور بارز مشاهده مي گردد. بررسي تنوع زيستي در جنگل ها به عنوان يکي از شاخص هاي مهم در تعيين وضعيت اين اکوسيستم ها از اهميت بالايي برخوردار است، به طوري که بر اساس عقيده بسياري از محققين تنوع گياهي بالا معادل با استواري و پايداري سيستم هاي اکولوژيک در نظر گرفته شده است.