پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 22 اردیبهشت 1391 10:34 AM
5 : مطالعات روان شناختي زمستان 1386; 3(4):87-103. |
مقايسه خود - کارآمدي ادراک شده در تعامل اجتماعي با همسالان در بين گروهي از دانش آموزان دختر و پسر دوره راهنمايي |
حسين چاري مسعود* |
* دانشگاه شيراز |
مقياس خود - کارآمدي کودکان در روابط اجتماعي با همسالان، توسط 369 نفر (186 دختر و 183 پسر) از دانش آموزان کلاس هاي اول تا سوم دوره راهنمايي تکميل گرديد. نتايج، بيانگر احراز خصوصيات روان سنجي مقياس مورد استفاده، براي سنجش خود - کارآمدي در دانش آموزان بود. ضريب پايايي کل مقياس، 0.87، خرده مقياس تعارض، 0.83، و خرده مقياس بي تعارض، 0.78 بود. پسران نسبت به دختران از نظر نمره کل مقياس خود - کارآمدي در سطح بالاتري قرار داشتند (P=0.0001، t=6.47). در مقايسه دختران و پسران از نظر ميانگين نمره خرده مقياس تعارض، تفاوت معني داري مشاهده نگرديد (N.S، t=1.63)، اما پسران در موقعيت بي تعارض، خود - کارآمدي بيشتري نسبت به دختران گزارش کردند (P=0.007، t=8.68). علاوه بر بررسي تفاوت هاي کلاسي از نظر خود - کارآمدي ادراک شده، بحث از يافته هاي مطالعه حاضر در پرتو ساير پژوهش هاي مرتبط و ارايه پيشنهادهايي براي انجام پژوهش هاي بيشتر، اين مقاله را به پايان مي رساند. |
كليد واژه: خود - کارآمدي، تعامل اجتماعي، نوجوانان، تفاوت هاي جنسيتي |