پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 22 اردیبهشت 1391 10:29 AM
2 : مطالعات روان شناختي پاييز 1387; 4(3):35-56. |
|
تاثير آموزش برنامه تركيبي درمان شناختي رفتاري با رويكرد مثبت گرايي بر پيشگيري از خشونت نوجوانان شهر تهران |
|
حاجتي فرشته السادات*,اكبرزاده نسرين,خسروي زهره |
|
|
هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش برنامه تركيبي درمان شناختي رفتاري با رويكرد مثبت گرايي بر كاهش و پيشگيري از خشونت نوجوانان شهر تهران است. فرضيه هاي اصلي پژوهش حاضر عبارت هستند از:
.1 آموزش برنامه تركيبي درمان شناختي رفتاري با رويكرد مثبت گرايي در كاهش ميزان پرخاشگري نوجوانان تاثير دارد.
.2 آموزش برنامه تركيبي درمان شناختي رفتاري با رويكرد مثبت گرايي در افزايش مهارت كنترل خشم نوجوانان تاثير دارد.
به همين منظور در اين پژوهش پرسشنامه سنجش پرخاشگري نوجوانان ساخته شد و بر نمونه 200 نفري از نوجوان (دختر و پسر) 14-13 ساله اجرا شد. همچنين پرسشنامه كنترل خشم از برنامه پيشگيري از خشونت PACT در اين گروه اجرا شد. 48 نفر از دانش آموزان (24 دختر و 24 پسر) به عنوان نمونه انتخاب شدند، كه بالاترين نمره ها را در پرسشنامه سنجش پرخاشگري و كمترين نمره ها را در پرسشنامه كنترل خشم به دست آورده بودند و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايشي و كنترل تقسيم شدند، كه هر گروه 12 نوجوان را شامل مي شد. به گروه آزمايشي برنامه تركيبي درمان شناختي رفتاري با رويكرد مثبت گرايي در 12 جلسه آموزش داده شد. سپس، پرسشنامه هاي سنجش پرخاشگري و كنترل خشم مجددا در دو گروه آزمايشي و كنترل به عنوان پس آزمون اجرا شد. فرضيه ها با آزمون تحليل واريانس بررسي و تاييد شدند. بنابراين، نتايج نشان داد كه آموزش برنامه تركيبي درمان شناختي رفتاري با رويكرد مثبت گرايي بر كاهش ميزان پرخاشگري نوجوانان و افزايش مهارت كنترل خشم موثر بوده است. در ضمن ميزان پرخاشگري پسران بالاتر از دختران و تفاوت معني دار بود.
|
|
كليد واژه: آموزش، درمان شناختي رفتاري، رويكرد مثبت گرايي، پيشگيري از خشونت، نوجوانان |
|
|
نسخه قابل چاپ
|