مقالات روانشناسی

مطالعه حاضر وضعيت دانش آموزان دختر و پسر دبيرستاني را در برخي متغيرهاي روانشناختي مقايسه كرده و قدرت پيش بيني كنندگي هريك از متغيرها را در ميزان پيشرفت تحصيلي آنها بررسي مي كند. 5062 نفر از دانش آموزان دختر و پسر سال سوم دبيرستان از 6 استان كشور به شيوه نمونه گيري تصادفي مرحله اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه ها و مقياس هاي مفهوم خود مارش (SDQ)، پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي MJSES مورگان و جينگ، پرسشنامه هوش هيجاني بار- ون، پرسشنامه محقق ساخته باورهاي جنسيتي و پرسشنامه محقق ساخته رضايت از جنس بوده است. پيشرفت تحصيلي دانش آموزان نيز بر اساس معدل آخرين نيمسال تحصيلي آنها اندازه گيري شده است. يافته ها نشان داد، دختران گروه نمونه، در مقايسه با پسران، مفهوم خود، خودكارآمدي تحصيلي، هوش هيجاني پايين تر ورضايت از جنس كمتري داشته اند. همچنين دختران گروه نمونه در مقايسه با پسران باورهاي كليشه اي جنسيتي كمتري داشته اند. نتايج بررسي نيز بيان كننده آن بود كه، در گروه دختران تنها مفهوم خود و خودكارآمدي تحصيلي توانسته است پيشرفت تحصيلي آنها را پيش بيني كند، اما در گروه پسران به ترتيب متغيرهاي مفهوم خود، خودكارآمدي تحصيلي، باورهاي جنسيتي، رضايت از جنس و هوش هيجاني بخشي از واريانس پيشرفت تحصيلي را پيش بيني كردند.

 نسخه قابل چاپ