مقالات روانشناسی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تصور از خدا با تصور از والدين، خود و ديگران مهم در دختران و پسران دانشجو طراحي و اجرا گرديد.
روش: تعداد 240 نفر دانشجو (118 پسر و 124 دختر) به عنوان نمونه غيراحتمالي در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه موضوعهاي رابطه؛ تصور از خدا، والدين، خود و ديگران مهم (بر اساس پرسشنامه مظاهري و همكاران، 1384؛ بازسازي مقياس لارنس، 1997) را تكميل نمودند.
يافته ها: نتايج تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق حاضر با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون همبستگي معنادار بين متغيرها را نشان داد. با استفاده از تحليل رگرسيون نشان داده شد كه متغيرهاي تصور از والدين و تصور از خود نسبت به متغير تصور از ديگران مهم پيش بيني كننده هاي معتبرتري براي تصور از خدا هستند و بيشترين سهم واريانس در پيش بيني تصور از خدا ابتدا تصور از والدين و سپس تصور از خود مي باشد. همچنين نتايج تحليل داده ها با استفاده از آزمون t نشان داد كه تفاوت ميانگين نمرات تصور از خدا، والدين، خود و ديگران مهم در دختران و پسران به گونه اي معنادار است كه در مجموع دختران تصورشان از موضوعهاي رابطه والدين، خود و خدا نسبت به پسران بهتر و مثبت تر است. تحليل رگرسيون نشان داد كه سهم واريانس اين متغيرها در پيش بيني تصور از خدا در بين دو جنس متفاوت است. به عبارت ديگر در حالي كه نقش تصور از والدين و خود در پيش بيني تصور از خدا در دختران بيشتر از پسران است، نقش تصور از والدين در پيش بيني تصور از خود در پسران بيشتر از دختران است.
نتيجه گيري: در تبيين نتايج به دست آمده به كيفيت ارتباط والد- فرزند و نقش نظريه هاي دلبستگي و روابط موضوعي در شكل گيري تصور از والدين و در پي آن تصور از خود و خدا اشاره شده است. تفاوت ديدگاههاي ارزشي و اخلاقي در دو جنس، تفاوت در سبكهاي تربيتي و تربيت ديني نيز دليل احتمالي تفاوت بين دو جنس مي باشد.

 نسخه قابل چاپ