مقالات روانشناسی

مقدمه: اضطراب امتحان به عنوان يك مشكل مهم آموزشي، سالانه ميليونها دانش آموز و دانشجو را در سراسر جهان تحت تاثير خود قرار مي دهد و باعث كاهش عملكرد تحصيلي آنان مي شود. از اين رو در اين پژوهش به منظور شناسايي عوامل شخصيتي مرتبط با آن، به بررسي رابطه اضطراب امتحان با برخي از ويژگي هاي شخصيتي همچون روان رنجوري و درون گرايي/ برونگرايي، در دانشجويان دانشگاه سمنان پرداخته شده است.
روش: روش تحقيق اين پژوهش، از نوع همبستگي است. آزمودني هاي اين پژوهش شامل 300 نفر دانشجوي دختر و پسر (150 پسر و 150 دختر) در مقطع كارشناسي دانشگاه سمنان بودند كه از طريق نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون ، t-test و همچنين ضريب رگرسيون استفاده گرديد. براي جمع آوري داده هاي پژوهش، از دو مقياس "اضطراب امتحان" و همچنين مقياس "شخصيت" آيزنك، كه از ضرايب پاياني (بازآزمايي و همساني دروني) و اعتبار رضايت بخشي برخوردار بودند، استفاده گرديد.
يافته ها: بر اساس يافته هاي پژوهش، اضطراب امتحان با روان رنجوري رابطه معنادار مثبتي را نشان داد (P<0.01, r=0.461)، اما اضطراب امتحان با درون گرايي/ برون گرايي دانشجويان، رابطه معناداري را نشان نداد (r=0.073, P<0.01). روان رنجوري (با ثباتي/ بي ثباتي) با درون گرايي/ برون گرايي رابطه معنادار مثبتي را نشان داد (r=0.175, P<0.01). از ميان ويژگي هاي شخصيتي مورد مطالعه، روان رنجوري توانست متغير پيش بين اضطراب امتحان باشد. ضمنا تفاوت معناداري بين دختران و پسران در اضطراب امتحان و ويژگي هاي شخصيتي مورد مطالعه يافت نگرديد.
نتيجه گيري: چنين به نظر مي رسد كه دانشجوي روان رنجور و مضطرب، اضطراب امتحان بيشتري تجربه مي كند و علت شكستهاي خود را به عوامل دروني همچون ناتواني و كم استعدادي اسناد مي دهد.

 نسخه قابل چاپ