مقالات روانشناسی

هدف از پژوهش حاضر بررسي تجربي تاثير سر و صداي مداوم، سر و صداي متناوب، بوي خوشايند و بوي ناخوشايند بر حل مسئله بود. آزمودنيها شامل 156 نفر از دانشجويان ترم دوم رشته هاي مختلف تحصيلي از 6 گروه آموزشي دانشگاه اصفهان بودند که به صورت نمونه گيري خوشه اي انتخاب و به صورت تصادفي در گروههاي پنجگانه آزمايشي: سر و صداي مداوم، سر و صداي متناوب، بوي خوش، بوي ناخوشايند و ترکيب سر و صداي متناوب و بوي ناخوشايند و گروه گواه قرار گرفتند. از ماتريسهاي پيشرونده ريون، پاره آزمون مسئله هاي آزمون هوش و کسلر و مسئله هاي انتخابي به عنوان مسئله استفاده شد. متغيرهاي مستقل سر و صداي متناوب، بوي خوشايند، بوي ناخوشايند و همچنين ترکيب سر و صداي متناوب و بوي ناخوشايند براي هر يک از گروههاي آزمايشي به صورت جداگانه در يک طرح آزمايشي پس آزمون چند گروهي با گروه گواه ارائه شد. زمان و مکان انجام آزمايش براي همه گروهها يکسان بود. نتايج نشان داد که گروههاي آزمايشي سر و صداي متناوب، بوي خوش و ترکيب سر و صداي متناوب و بوي ناخوشايند نسبت به گروه گواه عملکرد ضعيفتري در آزمون حل مسئله داشتند (p<0.05) تعامل جنس و سر و صدا، جنس و بو، رشته تحصيلي و سر و صدا و رشته تحصيلي و بو معنادار نبود.

 نسخه قابل چاپ