مقالات روانشناسی

از مسايلي كه در دهه گذشته در حوزه گفتمان سياسي ايران مطرح بوده، پديده «فرار مغزها» است كه نه تنها در مورد كشور ما صدق مي كند بلكه گريبان گير اكثر كشورهاي در حال توسعه است و زيان هاي جبران ناپذيري را به دنبال داشته است. از طرف ديگر ميزان نارضايتي مغزها يا نخبگان دانشگاهي به طور مستقيم بر ميزان عملكرد آن ها تاثير دارد به طوري كه با توجه به كارآيي مورد انتظار از نخبگان دانشگاهي و نتايج مترتب بر به كارگيري آنان از حساسيت بسياري برخوردار است كه بايد به آن توجه شود. به دليل اهميت مساله پژوهشگران با هدف بررسي ميزان رضايت مندي نخبگان از مولفه هاي آموزشي به تحقيق پرداختند. روش تحقيق از نوع توصيفي با جامعه آماري 103 نفر از نخبگان دانشگاهي دانشگاه اصفهان بود كه از بين آنان به صورت نمونه گيري تصادفي ساده 48 نفر انتخاب شدند و با پرسشنامه محقق ساخته با ضريب اعتبار %85 و روايي مورد نظر كارشناسان داده ها جمع آوري گرديد. سپس داده ها با استفاده از آمارهاي توصيفي و آزمون استنباطي نظير آزمون تحليل واريانس يك طرفه و آزمون توكي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه بين رضايت مندي دانشجويان و مولفه هاي چهارگانه «سازماني»، «فردي»، «محيطي» و «آموزشي»، رابطه وجود دارد. مقايسه مولفه ها نشان داد كه بالاترين رضايت مندي مربوط به مولفه «سازماني» و كم ترين آن ها از مولفه «فردي» بود. هم چنين بين جنس سابقه تحصيل و رشته، با رضايت مندي رابطه معنا دار مشاهده شد. نتايج نشان داد كه بين وضع موجود و مطلوب نيز فاصله وجود دارد كه اين فاصله در مورد مولفه ها متفاوت است.

 نسخه قابل چاپ