پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 9:32 PM
| 2 : روانشناسي تحولي (روانشناسان ايراني) پاييز 1388; 6(21):7-14. |
| تجربه افسردگي و طردشدگي از سوي همسالان در نوجوانان داراي بيماري مزمن |
| طهماسيان كارينه,اناري آسيه*,كرملو سميرا,شفيعي تبار مهديه |
| * جهاد دانشگاهي، واحد تربيت معلم |
|
بيماري مزمن، نه تنها نوجوانان را در معرض خطر اختلالهايي مانند افسردگي قرار مي دهد بلکه ممکن است به طردشدگي آنها از سوي همسالان نيز منجر شود. اين پژوهش افسردگي و طردشدگي از سوي همسالان را در نوجـوانان داراي بيماري مزمن با نوجوانان سالم مقايسه کرد. نمونـه اي متشکل از 33 نوجوان بيمار مزمن و 33 نوجوان سالم از دبيرستانهاي شهر تهران به روش نمونه برداري چند مرحله اي انتخاب شدند و به پرسشنامه طـردشدگي از سوي همسالان (طهماسيان، 1384) و فهرست افسردگي کودک (کوواکس، 1992) پاسخ دادند. نتايج، همبستگي مثبت و معنادار بين افسردگي و طردشدگي از سوي همسالان (r=0.41، P<0.001) را نشان دادند. ميانگين نمره هاي افسردگي و طردشدگي از سوي همسالان در بيماران مزمن بالاتر از دانش آموزان سالم بود (P<0.001) افسردگي پسران و دختران داراي بيماري مزمن، با يکديگر تفاوت نداشت. در حالي که پسران بيمار مزمن در مقايسه با دختران، طردشدگي بيشتري از سوي همسالان را گزارش کردند. |
| كليد واژه: افسـردگي، طردشدگي از سوي همسالان، بيماري مزمن، نوجوان |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
