مقالات روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش تفاوت هاي جنسي و سني در دشواري هاي بين فردي نوجوانان اجرا شد. 500 نوجوان 18-12 ساله (276 دختر، 224 پسر) که با روش نمونه برداري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند، به پرسشنامه دشواري هاي بين فردي براي نوجوانان (انگلس، هيدالگو و مندز، 2005) پاسخ دادند. نتايج تحليل واريانس چندمتغيري نشان دادند که عامل هاي جنس و سن در زيرمقياس هاي دشواري هاي بين فردي اثر معنادار دارند، دختران در زيرمقياس هاي جرئت ورزي، روابط با غيرهمجنس و صحبت در جمع، و پسران در زيرمقياس هاي روابط خانوادگي و دوستي هاي نزديک نمره هاي بالاتري به دست مي آورند و نوجوانان در اوائل دوره نوجواني در مقايسه با اواسط و اواخر اين دوره در زيرمقياس هاي چندگانه دشواري هاي بين فردي نمره هاي بالاتري کسب مي کنند. الگوي متمايز اثر معنادار جنس در زيرمقياس هاي چندگانه دشواري هاي بين فردي بر نقش محوري فرايند اجتماعي شدن نقش جنسي و اثر معنادار گروه هاي سني در ابعاد مختلف دشواري هاي بين فردي بر نقش مهم ديدگاه شناختي اجتماعي الکايند درباره تحول نوجوان تاکيد مي کنند.