پاسخ به:مقالات روانشناسی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 9:16 PM
| 9 : روانشناسي تحولي (روانشناسان ايراني) پاييز 1390; 8(29):85-96. |
| خودپنداشت جسماني، شاخص توده بدني و سطح فعاليت جسماني در دانشجويان |
| صالح زاده كريم,فتحي رضايي زهرا*,زماني ثاني سيدحجت,صدرحقيقي خسرو |
| * دانشگاه شهيد بهشتي |
|
تحقيق حاضر با هدف شناخت خودپنداشت جسماني، شاخص توده بدني و سطح فعاليت جسماني در دانشجويان انجام شد. 221 دانشجوي 18 تا 26 ساله (111 دختر، 110 پسر) به شيوه تصادفي طبقه بندي شده، انتخاب و برمبناي سطح فعاليت جسماني شان به دو گروه تقسيم شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه خودتوصيفي جسماني (مارش، 1996) را تکميل کردند.نتايج نشان دادند که (1) بين دختران و پسران در خودپنداشت جسماني کلي و شاخص توده بدني تفاوت معنادار وجود دارد، (2) بين زيرمقياس هاي فعاليت جسماني، صلاحيت ورزشي، ظاهر بدن، قدرت بدني و استقامت بدني در دو جنس و در همه زيرمقياس ها بين گروه فعال و غيرفعال تفاوت معنادار وجود دارد و (3) زيرمقياس هاي خودپنداشت جسماني (سلامت، فعاليت جسماني، چربي بدن، استقامت بدني و حرمت خود)، شاخص توده بدني و جنس، ميزان فعاليت جسماني را پيش بيني مي کنند. به نظر مي رسد پرداختن دانشجويان به فعاليت جسماني، علاوه بر آثار جسماني و فيزيولوژيکي، داراي تاثيرات رواني مانند افزايش خودپنداشت جسماني، است. |
| كليد واژه: خودپنداشت جسماني، فعاليت جسماني، جنس، شاخص توده بدن، دانشجو |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
