مقالات روانشناسی

هدف اين پژوهش شناخت نقش قدرداني در بهزيستي روان شناختي و بهزيستي فاعلي بود. 200 دانشجو (171 زن، 29 مرد) به مقياس هاي بهزيستي روان شناختي ريف (ريف، 1989)، مقياس شادکامي فاعلي (ليوبومرسکي و لپر، 1999)، مقياس رضايت از زندگي (دينر، 2009)، پرسشنامه قدرداني (مکالخ و ديگران، 2002) و خزانه بين المللي ماده هاي شخصيت (گلدبرگ، 1999) پاسخ دادند. نتايج نشان دادند که قدرداني با همه مولفه هاي بهزيستي روان شناختي، بهزيستي فاعلي و شخصيت (به جز استقلال عمل و برونگردي) همبستگي مثبت معنادار دارد. رابطه قدرداني و شخصيت، الگوي متمايزي به دست داد به گونه اي که قدرداني با عامل هاي مرتبط با دينداري و عملکرد اجتماعي (يعني مقبوليت و وظيفه شناسي) قوي ترين رابطه را داشت. قدرداني پس از کنترل عامل هاي شخصيتي هم، مقادير معناداري از واريانس تسلط بر محيط، رشد شخصي، پذيرش خود، رضايت از زندگي و شادي را تبيين کرد. اين يافته ها رابطه قدرداني را با مولفه هاي بهزيستي روان شناختي، بهزيستي فاعلي و شخصيت روشن ساخت و از اين ديدگاه حمايت کرد که قدرداني، ارتباط يگانه اي با بهزيستي دارد.