مقالات روانشناسی

هدف: پژوهش حاضر تعيين آسيب هاي شغلي کارمندان زن و مرد شهرداري شهر اصفهان در سال 1384-85 است.
روش: پژوهش توصيفي است و جامعه آماري مجموعه کارمندان مناطق يازده گانه شهرداري شهر اصفهان و نمونه 166 نفر (95 کارمند مذکر و 71 کارمند مونث) بود که به طور تصادفي انتخاب شدند و با پرسشنامه آسيب شناسي شغلي (محقق ساخته، 1384) مورد ارزيابي قرار گرفتند.
يافته هاي: پژوهش اين بود که از بين سه طبقه اصلي آسيب هاي شغلي تنها در طبقه آسيب هاي درون فردي بين زنان و مردان تفاوت معنادار بود در اين طبقه زنان بيش از مردان دچار آسيب بودند. در طبقه آسيب هاي درون فردي نيز تنها در زير طبقه بلوغ حرفه اي بين زنان و مردان تفاوت معنادار بود و باز هم از اين حيث زنان بيشتر از مردان دچار مشکل بودند. آمار در طبقه آسيب هاي بين فردي و فرافردي بين زنان و مردان تفاوت معناداري مشاهده نشد.
نتيجه گيري: مي توان به کارمندان زن از کودکي و در مراحل مختلف زندگي با دادن فرصت هايي از قبيل داشتن مسووليت در زندگي، رغبت به انتخاب، جمع آوري، تحليل اطلاعات، تهيه طرح و برنامه ريزي براي عمل و فعاليت کمک کرد.

 نسخه قابل چاپ