مقالات روانشناسی

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين اثر خاطره گويي بر ميزان افسردگي و احساس تنهايي سالمندان است.
روش: روش پژوهش حاضر شبه آزمايشي و از نوع پيش آزمون-پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماري شامل کليه سالمندان 60 تا 80 ساله شهرستان سيرجان است که با شيوه نمونه گيري در دسترس 40 نفر از آن ها (20 زن و 20 مرد) به طور تصادفي به چهار گروه (دو گروه آزمايش و دو گروه گواه) اختصاص پيدا کردند. گروه هاي آزمايش در 13 جلسه خاطره گويي شرکت کردند که مدت زمان هر جلسه بين يک ساعت تا يک ساعت و نيم بود. در اين مدت گروه گواه مداخله اي دريافت نکرد. ابزار پژوهش پرسشنامه افسردگي سالمندان، پرسشنامه احساس تنهايي و بسته آموزشي خاطره گويي بود. داده ها با استفاده از روش تحليل واريانس تحليل شد.
يافته ها: نتايج نشان داد خاطره گويي موجب کاهش افسردگي و احساس تنهايي سالمندان شده است. افزون بر اين مشخص شد تفاوت بين زنان و مردان از نظر تاثير خاطره گويي و افسردگي معنادار است.
نتيجه گيري: خاطره گويي در خانواده ها و خانه هاي سالمندان مي تواند براي بهبود وضعيت بهداشت رواني اين افراد، کاهش احساس تنهايي و نيز افسردگي سالمندان موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ