مقالات روانشناسی

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه اضافه وزن در زنان خود معرف به مراكز كاهش وزن با اعتماد به نفس، افسردگي، سبك زندگي و خود بدني (خود پنداره بدني) در شهر اصفهان به مرحله اجرا در آمده است. در راستاي دستيابي به هدف پژوهش از سه مركز (مطب هاي خصوصي پزشكان تغذيه و كنترل اضافه وزن) در بهار 1385 تعداد100 نفر از زنان خود معرف براي كاهش و يا كنترل وزن به صورت تصادفي ساده براي پاسخگويي به مقياسهاي پژوهش انتخاب شدند. پرسشنامه هاي مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه اعتماد به نفس كوپراسميت، پرسشنامه خود بدني تام كش، پرسشنامه افسردگي بك و پرسشنامه سبك زندگي بوده است. ميزان اضافه وزن بر حسب تفاوت وزن فعلي از وزن ايده آل اندازه گيري شده است. پايايي پرسشنامه هاي پژوهش بر حسب آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه اعتماد به نفس 69/0، براي پرسشنامه افسردگي 83/0، براي پرسشنامه سبك زندگي 78/0 و براي پرسشنامه خود بدني 75/0 به دست آمد. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون همزمان و گام به گام مورد تحليل قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد که اضافه وزن صرفا با افسردگي (P<0.01 و 294/0=r)، وزن ذهني (P<0.01 و 645/0=r) و ارزشيابي قيافه (P<0.01 و 335/0=r) داراي رابطه معناداري است. در تحليل رگرسيون همزمان، وزن ذهني و جهت گيري تناسب اندام (دو زير مقياس خود بدني) داراي توان پيش بيني معنادار (P<0.05) براي اضافه وزن بودند. اما در تحليل رگرسيون گام به گام به ترتيب وزن ذهني، جهت گيري تناسب اندام و ارزشيابي قيافه داراي توان پيش بيني معنادار (P<0.05) براي اضافه وزن بودند.

 نسخه قابل چاپ