مقالات روانشناسی

هدف اصلي اين پژوهش تعيين تاثير آموزش گروهي به شيوه شناختي ـ رفتاري بر استرس بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروزيس (MS) و هدف فرعي آن تعيين نقش تعديل كنندگي ويژگيهاي جمعيت شناختي بر ميزان استرس آزمودني ها بود. از بين جامعه آماري که کليه بيماران مولتيپل اسکلروزيس عضو انجمن ام. اس اصفهان بودند، 60 نفر به طور تصادفي انتخاب شدند و از بين آنان 30 نفر که بالاترين نمره استرس را داشتند به طور تصادفي به دو گروه 15 نفره تقسيم شدند .گروه آزمايش، تحت آموزش گروهي به شيوه شناختي ـ رفتاري در 9 جلسه هفتگي قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نکردند .ابزار پژوهش دو پرسشنامه نشانه هاي فشار رواني کوپر (1983) و پرسشنامه محقق ساخته عوامل تنش زاي شايع در بيماران ام.اس بود که هر دو پرسشنامه در دو مرحله پيش آزمون و پس آزمون براي جمع آوري داده ها در مورد هر دو گروه آزمودني اجرا گرديد. نتايج تحليل کوواريانس در پرسشنامه کوپر نشان داد که آموزش گروهي شناختي ـ رفتاري موجب کاهش معنادار در ميزان استرس گروه آزمايش نسبت به گروه گواه شده است  (P<0.05) .اما نتايج تحليل کوواريانس پرسشنامه عوامل استرس زاي شايع بيماران ام. اس در کاهش شدت عوامل تنش زاي دو گروه تفاوت معناداري را نشان نداد. همچنين نتايج نشان داد که ويژگيهاي جمعيت شناختي در هر دو آزمون بر تعديل نمرات استرس آزمودني ها تاثير معناداري نداشته است.

 نسخه قابل چاپ