پاسخ به:مقالات روانشناسی
جمعه 8 اردیبهشت 1391 11:57 PM
3 : دانش و پژوهش در روان شناسي كاربردي پاييز 1386; 9(33):37-62. |
تاثير آموزش مهارتهاي اجتماعي بر سازگاري فردي ـ اجتماعي، پرخاشگري و ابراز وجود دانش آموزان دختر در معرض خطر مقطع متوسطه شهر اهواز |
نادري فرح,پاشا غلام رضا,مكوندي فرزانه |
هدف اين پژوهش تاثير آموزش مهارتهاي اجتماعي بر سازگاري فردي ـ اجتماعي، پرخاشگري و ابراز وجود دانش آموزان دختر در معرض خطر مقطع متوسطه شهر اهواز بود. آزمودني ها 60 دانش آموز بودند كه به صورت تصادفي چند مرحله اي انتخاب و به دو گروه 30 نفري آزمايش و گواه تقسيم شدند. ابزار اندازه گيري اين پژوهش عبارت اند از آزمون شخصيتي كاليفرني (CPI) ، پرسشنامه پرخاشگري اهواز (AGQ) و مقياس خود ابرازي نوجوانان (ASA) كه پيش آزمون براي هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايش 20 جلسه يك ساعته تحت آموزش مهارتهاي اجتماعي قرار گرفت. پس از اعمال مداخله بار ديگر از هر دو گروه آزمون به عمل آمد. نتايج آزمون تحليل واريانس چند متغيره نشان داد كه آموزش مهارتهاي اجتماعي باعث افزايش سازگاري فردي ـ اجتماعي، كاهش پرخاشگري و افزايش ابراز وجود در دانش آموزان دختر در معرض خطر مقطع متوسطه شهر اهواز بود. |
كليد واژه: مهارتهاي اجتماعي، سازگاري فردي و اجتماعي، پرخاشگري، ابراز وجود، دانش آموز در معرض خطر |
![]() |
نسخه قابل چاپ |